"Dotyk Julii"
Autor: Tahereh Mafi
Wydawnictwo: Otwarte
Liczba stron: 336
Niedawno miałam przyjemność brać udział w akcji "Randka w ciemno z książką". Polegała ona na tym, że uczestnik może wypożyczyć jedną z dostępnych powieści zapakowanych tak, jak ta na zdjęciu powyżej. Osoba nie zna więc tytułu, autora ani tematyki, naprowadzić go może jedynie krótki fragment umiejscowiony na papierze, aby był pewien, że wcześniej jej nie czytał. Okazało się, że wyciągnęłam książkę pt. "Dotyk Julii", napisaną przez amerykańską pisarkę Tahereh Mafi.
Przenieśmy się więc na chwilę w świat, w którym nie wszystko jest takie, jakie powinno być, gdzie panuje niesprawiedliwość, brutalność, wojna, a dobro i życzliwość są jedynie nadzieją...
Nikt nie wie, kim tak naprawdę jest Julia i czemu jej dotyk zbija.
Nastolatka nie może się zaakceptować
Musi dostosować się do okropnie trudnych warunków i nieludzkiego traktowania.
Musi żyć.
Chodzi mi o sposób, w jaki była przedstawiona rzeczywistość. Każdy fragment podający liczbę był tak prawdziwy, jak coś, co Julia brała za pewnik, jak coś nad czymś wiele razy się zastanawiała, jak coś, co wiele razy odliczała, liczyła albo jak coś, co wiele razy obserwowała.
Podobał mi się również ukazany kontrast pomiędzy tym, co Julia mówi, a tym, co myśli.
Było kilka niezaskakujących zwrotów akcji, ale ogólny pomysł na powieść oraz dystopia w tle zrekompensowały mi to.
Podobało mi się również zwrócenie uwagi na zmysł dotyku i metafory z nim związane.
Ulubione cytaty:
"Śmiech jest oznaką życia. – Wzruszam ramionami, starając się, żeby to brzmiało obojętnie. – Do tej pory tak naprawdę nie żyłam."
"– Przynajmniej jestem szczery – dodaje.
– Dopiero co przyznałeś, że jesteś kłamcą!
Unosi brwi.
– Przynajmniej jestem szczery co do tego, że jestem kłamcą."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz